"....Çok daha sonraları o iki kızı iskelede bana bakarlarken gördüm. Her yerime ayrı ayrı baktılar, gördükleri bugünüm değildi. En çok da can simitlerime takılı kaldı gözleri. Önce anlayamadım nedenini. Anladığımda ise çok geçti. Silemezdim sarı simitler boyu yinelenen o kara adımı. Okudular uzun uzun.
KALMAZ-İSTANBUL/KALMAZ-İSTANBUL/KALMAZ-İSTANBUL......"
syf 15
22 Kasım 2007 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder